Postać z historii miłosnej o "Tristanie i Izoldzie", należącej do cyklu legend celtyckich.
Władca Kornwalii, wuj Tristana. Wysyła swego siostrzeńca do Irlandii, by przywiózł mu Izoldę jako narzeczoną. Nieświadomy zrodzonego w podróży uczucia między jego wychowankiem a księżniczką. Poślubia Izoldę, którą podczas nocy poślubnej zastępuje służąca Brangien. Wścibscy dworacy donoszą królowi o spotkaniach kochanków i ten skazuje ich na stos. Później zmienia zdanie i postanawia oddać wiarołomną żonę bandzie trędowatych.
Tristanowi udaje się odbić ukochaną i uciec z nią. Marek nie zaprzestaje poszukiwań i wreszcie trafia do szałasu, gdzie ukrywa się para. Tam - widząc, że kochanków podczas snu oddziela miecz Tristana - zrozumiał, że ich miłość jest platoniczna. Włożył jedynie Izoldzie swój pierścień na palec i zamienił miecz siostrzeńca na swój. Kochankowie, doceniając wspaniałomyślność króla, postanawiają się z nim pojednać. Izolda odzyskuje zaufanie męża i wraca do Kornwalii. Po śmierci kochanków, Marek, dowiedziawszy się, że ich uczucie spowodował miłosny napój jaki omyłkowo wypili, kazał pochować ich we wspólnym grobie.