Postać z powieści Fiodora Dostojewskiego "Zbrodnia i kara".
Przypadkowy znajomy studenta Raskolnikowa, niegdyś drobny urzędnik, teraz nałogowy alkoholik. W czasie swoich pijackich seansów wygłasza w podrzędnych knajpach masochistyczne mowy, w których wyznaje, że doprowadził pijaństwem siebie do upadku, dzieci do nędzy, drugą żonę do rozstroju psychicznego, a córkę z pierwszego małżeństwa, Sonię, do prostytucji.
Choć jest odrażającym degeneratem, budzi w Raskolnikowie współczucie. Gdy kilka dni później ulega na ulicy śmiertelne mu wypadkowi, żyjący w nędzy student odwozi umierającego do domu, a jedyne pieniądze, otrzymane właśnie od matki, przeznacza na jego pogrzeb. We francuskiej ekranizacji Pierre’a Chenala (1935 r.) rolę Marmieładowa powierzono Marcelowi Delaitre, w rosyjskim filmie Lwa Kulidżanowa (1970 r.) grał ją Jewgienij Lebiediew.