Postać z powieści Jerzego Andrzejewskiego "Bramy raju".
Grek z Bizancjum, szesnastoletni uczestnik krucjaty dziecięcej w 1212 r., ciemnowłosy, o smagłej i pochmurnej twarzy, szeroki w ramionach i silnej budowy. Jego rodzice zginęli w 1204 r. z ręki Ludwika Vendôme, uczestnika IV wyprawy krzyżowej. Ten sam Ludwik Vendôme wyniósł ośmioletniego wówczas Melissena z płonącego pałacu, chcąc w ten sposób zadośćuczynić za popełnione przez siebie zbrodnie.
Następnie wziął chłopca ze sobą do Francji, otoczył go ojcowską opieką i uczynił spadkobiercą hrabiów panujących na Chartres i Blois. Kiedy dziesięcioletni Aleksy dowiedział się prawdy o okolicznościach śmierci swoich rodziców, jego miłość do hrabiego Ludwika nie zmniejszyła się, zabarwił ją natomiast nowy, homoseksualny odcień. Po pewnym czasie Aleksy odkrywa, że jego protektor pożąda już kogoś innego: młodego pasterza Jakuba z Cloyes. Kierowany zazdrością Melissen zostaje kochankiem pięknej i namiętnej Blanki.
Widząc zaś pewnego dnia Ludwika tonącego w nurtach Loary, nie spieszy mu z pomocą. Po śmierci hrabiego obdarza miłością Jakuba. Jednocześnie nadal jest kochankiem Blanki. Ich związek, mimo że przesycony namiętnością, jest w zasadzie czymś zastępczym, jest nieskuteczną próbą zapomnienia o prawdziwej, raniącej ich dusze miłości. Obydwoje bowiem kochają bez wzajemności Jakuba. I tylko z powodu Jakuba biorą udział w krucjacie.