Bohater noweli Henryka Sienkiewicza "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela".
Pochodzi ze zubożałej rodziny szlacheckiej, półsierota, po śmierci ojca wychowywany przez matkę. Od sześciu lat znajduje się pod opieką guwernera i korepetytora, Wawrzynkiewicza. Z trudem radzi sobie z wymaganiami szkolnymi, zwłaszcza z łaciną, greką i językiem niemieckim, lecz nie chcąc zawieść matki, na naukę zarywa noce, w rezultacie podupada na zdrowiu.
Z powodu trudności w posługiwaniu się językiem niemieckim, odpytywany przez nauczycieli nie może się wysłowić. Nie akceptuje stosunku profesorów Niemców do historii i kultury polskiej. Za brak zadania otrzymuje naganę wraz z zapowiedzią usunięcia ze szkoły, niedługo potem, tuż przed wyjazdem na święta do domu w Zalesinie zostaje ukarany za używanie na terenie szkoły języka polskiego.
Wskutek przemęczenia popada w rezygnację, wreszcie zostaje usunięty ze szkoły. Zapada na zapalenie mózgu, podczas choroby, w malignie, powtarza gramatykę łacińską i fragmenty Śpiewów historycznych Juliana Ursyna Niemcewicza. Nie poznaje matki, która przyjeżdża do miasta na wezwanie guwernera. Umiera w Boże Narodzenie.