Bohater tragedii Williama Shakespeare’a "Romeo i Julia".
Potomek rodu werońskiego Montekich (Montecchich), zwaśnionego z rodem Kapuletich (Capulettich). Zakochany w Rozalinie, w towarzystwie przyjaciół przedostaje się do domu Kapuletich, w którym odbywa się bal. Po przybyciu na miejsce zostaje rozpoznany przez Tybalta, bratanka gospodyni. Poznawszy na balu Julię, córkę Kapuletich, zapomina o Rozalinie. Zakrada się do ogrodu Kapuletich, na balkonie pojawia się Julia. Oboje wyznają sobie miłość, wreszcie postanawiają wziąć ślub, który przypieczętuje ich miłość i pojedna zwaśnione rody.
Po ceremonii zaślubin, odprawionej w tajemnicy przed światem przez franciszkanina, ojca Laurentego, Romeo wpada w tarapaty. W czasie zwady z Tybaltem traci przyjaciela Merkucja, następnie mści się na Tybalcie i za zabójstwo zostaje przez księcia Escalusa skazany na banicję. Na wieść o wyroku chroni się w celi ojca Laurentego, usiłuje nawet pchnąć się sztyletem, lecz dzięki interwencji franciszkanina i służącej Marty wyzbywa się myśli samobójczych. Uchodzi do Mantui.
Niedługo potem dowiaduje się o śmierci Julii, będącej w istocie mistyfikacją przygotowaną przez ojca Laurentego (Julia nie umarła, lecz po wypiciu ziół zapadła w śpiączkę). Na wieść o wypadkach w Weronie Romeo nabywa u aptekarza truciznę, wraca do miasta i staje u grobu Julii. W grobowcu potyka się z Parysem, który z woli Kapuletich miał pojąć Julię za żonę, zabija rywala, wypija truciznę i umiera. Julia po przebudzeniu odkrywa ciało męża i popełnia samobójstwo. Śmierć dzieci jednak zwaśnione rody.