Postać z powieści Standhala "Pustelnia parmeńska".
Hrabia, minister księcia Parmy Ernesta IV. Mężczyzna dojrzały (ok. 45 lat), obdarzony żywą inteligencją, doskonały dyplomata, uzdolniony polityk. Udaje mu się utrzymać swą wysoką pozycję mimo skomplikowanej sytuacji politycznej i ciągłym zmianom, jakie dokonują się w Parmie po 1815 r. (upadek Napoleona). Jego małżeństwo od wielu lat pozostaje związkiem jedynie formalnym.
Zakochany w Ginie del Dongo, stara się ją zdobyć, choć zdaje sobie sprawę z łączącego ją dwuznacznego stosunku z jej bratankiem, Fabrycym del Dongo. Nie odmawia Ginie pomocy w wystaraniu się stanowiska dla Juliana, pomaga również wydostać go z więzienia, choć zdaje sobie sprawę, że pomaga swojemu rywalowi. Ukrywa przed światem związek z Giną, gdyż rozwód z żoną naraziłby go na utratę wysokiej pozycji.
Dla zawoalowania ich związku nakłania Ginę do małżeństwa ze znacznie starszym od niej księciem Sanseveriną. Gdy Gina powtórnie zostaje wdową, już jako stary człowiek, żeni się z nią. W ekranizacji powieści (reż. Christian- Jaque, 1947 r.) rolę hrabiego zagrał Tilio Carmanti.