Syn ➞ Achillesa i Deidamii, zabójca ➞ Priama.
W starożytnej tradycji literackiej Neoptolemos przedstawiany jest przeważnie jako bezbożny gwałtownik (w II księdze Wergiliuszowej Eneidy morduje Priama na ołtarzu, w Andromasze Eurypidesa domaga się zadośćuczynienia za śmierć ojca od samego Apollina).
Pewnym wyjątkiem jest Filoktet Sofoklesa, w której to tragedii Neoptolemos okazuje się niezdolny do dłuższego oszukiwania bezbronnego bohatera tytułowego i w ostateczności broni go przed intrygami ➞ Odyseusza. Po zdobyciu Troi branką Neoptolemosa została wdowa po Hektorze, Andromacha, której syna on sam (względnie Odyseusz) miał strącić z wieży Ilionu; u Racine’a (Andromacha, 1667) ofiara intrygi zazdrosnej Hermiony.