Postać biblijna.
Bohater biblijnej opowieści o potopie. Uratował się wraz z rodziną przed katastrofą dzięki arce zbudowanej zgodnie z poleceniem Boga - okazał się bowiem jedynym sprawiedliwym na ziemi, żył w przyjaźni z Bogiem. Powodem potopu, zgodnie z biblijną interpretacją tego wydarzenia, była ludzka niegodziwość i zło, jakiego ludzie się dopuszczali.
Potop był rodzajem kary, przed którą Bóg uchronił jedynie Noego i jego rodzinę. Skryli się oni wraz ze zwierzętami w zbudowanej przez Noego Arce. Arka była rodzajem okrętu lub posiadającej dach i ściany, unoszącej się na wodzie tratwy. Pływała przez czas trwania potopu, a gdy jego wody opadły, osiadła w górach Araratu. Noe i jego rodzina są więc przodkami wszystkich ludzi, bo poza nimi nikt się nie zachował spośród żyjących przed potopem.Biblijna opowieść o potopie nie jest czymś wyjątkowym w literaturze starożytnego Bliskiego Wschodu. Podobne tradycje literackie znajdujemy w Mezopotamii, w eposie o ➞ Gilgameszu, a także w eposie Atrahasis oraz w Historii Enki i Nimnah.
W irańskich tradycjach pojawia się postać Jimy (Jima/Jama) bardzo podobna do Noego. Noe podobnie stanowi przejście od ludzkości pierwotnej zniszczonej w wodach potopu do nowej ludzkości powstałej po potopie. Z nim Bóg zawiera przymierze przypieczętowane znakiem tęczy. Od synów Noego, Sema, Chama i Jafeta zgodnie z tradycją biblijną pochodzą wszystkie narody świata. Nie należy zapomnieć o tym, że Noe to również prekursor i patron wszystkich uprawiających winną latorośl oraz degustatorów wina. To prawda, że jego degustacja zakończyła się w sposób niezbyt chlubny, bo stanem upojenia alkoholowego, ale przecież takiemu bohaterowi można wy- baczyć tego typu potknięcia.