Postacie z Księgi tysiąca i jednej nocy, bohaterowie Opowieści owezyrze Nur ad-Diniei jego bracie Szams ad-Dinie.
Dwaj nierozłączni bracia żyjący w Egipcie. Byli synami wezyra władcy Egiptu. Ojciec wykształcił ich i nauczył sprawowania urzędu wezyra, a władca po śmierci ojca, powierzył im obu to stanowisko. Piastowali je odpowiedzialnie, nabierając doświadczenia w rządzeniu i rozpatrywaniu spraw państwa. Po bezsensownej kłótni o wiano dla nienarodzonej jeszcze córki Szams ad- Dina, którą tenże postanowił wydać za syna swego brata Nur ad-Dina (który to syn również jeszcze nie przyszedł na świat), obrażony Nur ad-Din uciekł potajemnie z Egiptu i dotarł do Basry. Nur ad-Din był piękny, mądry i pełen ujmującego wdzięku.
W Basrze zainteresował się nim wezyr króla, ożenił go ze swoją jedyną córką, a po narodzeniu się wnuka, Hasana Badr ad-Dina zajął się jego wychowaniem. Jednocześnie zaprotegował Nur ad-Dina jako swojego zięcia na stanowisko wezyra, które ten pełnił z powodzeniem przez wiele lat. Tymczasem brat jego Szams ad-Din gorzko żałował kłótni z bratem i bezskutecznie szukał go po całym Egipcie.
Osamotniony szybko się ożenił, zrządzeniem losu, tego samego dnia, co jego brat w Basrze, i doczekał się wymarzonej córki Sitt al- Husn, która urodziła się tego samego dnia, co Hasan Badr ad-Din i równie jak on była niezwykle piękna. W dalsze perypetie dwojga młodych (Hasana Badr ad- Dina i Sitt al-Husn) ingerują dobre dżinny, przeto muzułmanie, dobry Bóg, życzliwi ludzie, a przede wszystkim mą- dry i przedsiębiorczy wezyr Szams ad- Din, który doprowadza losy rodziny do szczęśliwego końca.