Postać z ballady Johanna Wolfganga Goethego Król Olch (lub wg innych tłumaczy Król Elfów).
Jeździec, wiozący przez nocny las umierającego syna. Dziecko widzi w malignie tajemnicze zjawy, rusałki pląsające wśród drzew. Słyszy także głos ➞ Króla Olch, wabiącego chłopca do swojego królestwa. Syn mówi o tym ojcu, lecz ten usiłuje wszystkie te zwidy tłumaczyć grą cieni i świateł w mrocznym lesie, szelestem poruszanych wiatrem drzew i traw. W finale ballady wpada w progi domu, jednak dziecko już nie żyje.
Interpretatorzy utworu Goethego widzą w nim dialogowe przeciwstawienie świata rządzącego się racjonalnie pojmowanymi regułami i świata fantazmatów, uczuć i intuicji: Ojciec miałby tu być przedstawicielem tego pierwszego i w starciu z tajemniczym Królem Olch ponosi tragiczną porażkę, choć i tak - posługując się jedynie rozumem - nie miałby żadnej szansy na wygraną. W Ojcu z utworu Goethego (powstałego w 1789 r.) dostrzega się pierwowzór Starca z późniejszej o blisko 30 lat ballady Romantyczność Adama Mickiewicza; postać Ojca pojawia się w tekście piosenki niemieckiego zespołu metalowego Rammstein Dalajlama, będącym swobodną trawestacją ballady Król Olch, przenoszącą akcję w XXI wiek.