Bohater starofrancuskiego eposu rycerskiego Pieśń o Rolandzie.
Hrabia, rycerz i zaufany cesarza Karola Wielkiego, waleczny i szlachetny. Przyjaciel ➞ Rolanda. Uczestniczy w naradzie dotyczącej wojny z Saracenami i propozycji chrztu złożonej królowi Saragossy, Marsylowi. Deklaruje chęć bycia posłem w tej sprawie, ale cesarz wysyła Ganelona.
Razem z Rolandem należy do tylnej straży wycofujących się z Hiszpanii cesarskich wojsk. Jako pierwszy zauważa zbliżającą się pogańską armię i domyśla się zdrady Ganelona, radzi przyjacielowi, by zadął w róg i w ten sposób wezwał na pomoc wojsko towarzyszące Karolowi. Jego prośby nie odnoszą jednak skutku, choć nie wynikają one z tchórzostwa, lecz raczej z roztropności.
Podczas bitwy dzielnie walczy, zabija wielu pogan, ale ma za złe Rolandowi jego decyzję: Towarzyszu, to twoja wina, bo dzielność roztropna a szaleństwo to są dwie różne rzeczy, a miara warta jest więcej niż zrozumienie. Jeśli Francuzi pomarli, to przez twoją płochość. Ostatkiem sił Oliwier zabija Margania, wuja Marsyla. Śmiertelnie zraniony, pada na ziemię, żegna się z przyjacielem prosząc Boga o łaskę dla siebie, Rolanda i cesarza, wyznaje swe winy, po czym kona. Po bitwie Roland wy- nosi z pola walki ciało towarzysza. Także je- go serce, z rozkazu Karola Wielkiego, zostało złożone w osobnej marmurowej trumnie, a jego namaszczone wonnościami zwłoki odesłano do Francji.