Jeden z głównych bohaterów powieści Zofii Nałkowskiej Romans Teresy Hennert.
Młody i przystojny mężczyzna, mający przed sobą świetną karierę wojskową. W czasie wojny odznaczał się wybitnymi talentami, po odzyskaniu niepodległości dusi się w życiu wypełnionym kolacjami w knajpkach i jałowymi dyskusjami z dawnymi towarzyszami broni, spotkaniami z ludźmi, którzy albo toną w długach (żyjąc ponad stan), albo szybko dorabiają się na mętnych interesach. Poznawszy Teresę ➞ Hennert, starszą od siebie mężatkę o dwuznacznej przeszłości, zakochuje się, widząc w tej kobiecie istotę tajemniczą, a zarazem bezradną.
Dla tej miłości odrzuca uczucia swojej narzeczonej, Basi Olinowskiej, która choć jest dziewczyną autentycznie samotną, zachowuje pozory niezależności i samodzielności. Namiętność do Teresy zastępuje mu wszystkie dotychczasowe marzenia o życiu wypełnionym czynami wielkimi i odważnymi. Ale choć kochanka ulegle przyjmuje jego miłość i zdaje się darzyć go wzajemnością, Omskiego opanowuje niepokój, bowiem w domu Hennertów bywa również (na zaproszenie męża Teresy) mężczyzna, który przed laty utrzymywał młodziutką Teresę, a porzucając ją, obdarował sporym kapitałem.
Kiedy w czasie ostatniej schadzki pułkownik wyczuwa lęk w za- chowaniu swojej kochanki, zabija ją, a sam popełnia samobójstwo. W ekranizacji powieści w reżyserii Ignacego Gogolewskiego (1978 r.) rolę Omskiego kreował Józef Duriasz.