Postać z dramatu Zygmunta Krasińskiego Nie-Boska komedia.
Orcio, syn ➞ Męża (Hrabiego Henryka) i ➞ Żony (Marii), jedyny potomek wielkiego, arystokratycznego rodu, zostaje już przy urodzeniu naznaczony (przeklęty? pobłogosławiony?) przez matkę, by być poetą, bo inaczej ojciec nie będzie go kochać.
Życzenie matki spełnia się doskonale: chłopiec od początku zdradza niezwykłe skłonności, ale wcale nie staje się przez to bliższy ojcu. Hrabia Henryk jest raczej pozerem niż poetą, a niekonwencjonalne słowa i zachowania syna budzą jego niepokój zamiast czułości. Orcio czuje przy sobie stałą obecność matki, a kiedy w wieku dziesięciu lat ostatecznie traci wzrok, Mąż uważa jego los za zemstę zdradzonej Żony (aniołka tego nie wydawaj piekłu).Przed upadkiem Okopów św.Trójcy syn przestrzega ojca przed wieczystym potępieniem. Jego słowa są jednak daremne. Orcio umiera, a Hrabia Henryk w obliczu klęski popełnia samobójstwo.