Bohater tytułowy poematów średniowiecznych, m.in. Perceval Francuza Chretiena de Troyes (powstał ok. 1175 r.) i o ok. 30 lat późniejszego niemieckiego eposu Wolframa von Eschenbacha Parzival.
Półsierota, wychowywany przez matkę na odludziu, z dala od życia rycerskiego (jego ojciec i bracia zginęli w walkach) i jego ideałów. Syn jednak marzy o pasie rycerskim i ucieka z domu na dwór króla Artura (w jednej wersji bodźcem do ucieczki było przypadkowe spotkanie rycerzy w błyszczących zbrojach, których wziął za aniołów). Na dworze króla Artura staje się dzielnym wojownikiem, jednym z najsłynniejszych rycerzy Okrągłego Stołu.
Szczególnie wiele starań wkłada w poszukiwanie kielicha z Ostatniej Wieczerzy zwanego św. Graalem. Ale choć budzi podziw swoją odwagą i siłą, spętany konwenansem nie pyta we właściwym miejscu i czasie o znaczenie Graala, mistycznego naczynia, ukazanego mu w tajemniczym zamku, w którym znalazł się przypadkiem. Nie okazuje też współczucia choremu Anfortasowi - posiadaczowi Graala. Dopiero rozmowa z pustelnikiem budzi w nim ludzkie uczucia, co otwiera przed Percewalem drogę do tronu.