Drugoplanowa postać z poematu Adama Mickiewicza Pan Tadeusz.
W finałowej uczcie (księga XII Kochajmy się) wziął miejsce zaszczytne, ze słoniowym poręczem krzesło aksamitne, przed Dąbrowskim i Kniaziewiczem, jako najpierwsza w województwie władza. Później wraz z Zosią prowadzi poloneza.