Postać z powieści Stefana Żeromskiego Wierna rzeka.
Stary kucharz dworski. Wysoki, zgarbiony starzec, biały jak gołąb, z gęstą nad wyraz czupryną [...] niemal zgrzybiały, lecz rozrośnięty w barach, kościsty, prędkich ruchów i, widać mocny. Razem z panną Salomeą ➞ Brynicką mieszka we dworze, opiekuje się nią, przygotowuje dla nich obojga kaszę (gdyż tylko takie pożywienie posiadali), którą ukrywa w worku w stodole.
Kiedy Józef ➞ Odrowąż zjawia się w Niezdołach, Szczepan daje mu drewniane chodaki i miskę z jedzeniem, ale po chwili powstańca brutalnie wypędza. Nie jest zachwycony decyzją Salomei o zaopiekowaniu się księciem, choć spełnia wszystkie jej polecenia, po- maga opatrywać rannego, przygotowuje nawet kryjówkę w stodole na wypadek wzyty wojska i na własnych ramionach zanosi tam Odrowąża.
Otrzymuje od matki Józefa sporą sumę w nagrodę za opiekę nad jej synem. Mając tak duże dla niego pieniądze (ich przeliczenie wykracza po- za jego znajomość rachunków), zastanawia się nad wyprawą do swojej rodzinnej wsi, której, kucharząc we dworze, nie odwiedził przez 20 lat. Postanawia jednak zostać przy Salomei, której, po śmierci pana Brynickiego, czuje się opiekunem.