Postać z powieści André Gide’a Lochy Watykanu.
Starszy kolega Lafcadia ➞ Wluiki z czasów jego krótkotrwałego pobytu w szkole, w której przebywa rzekomo po to, by nauczyć się języka francuskiego. Z upodobaniem udaje tępaka, choć nagle potrafi zaskoczyć wszystkich najdoskonalszym opanowaniem materiału. Kieruje się zasadą, iż w świecie ważne jest, aby nie zanadto wyglądać na to, czym się jest. Kiedy bezpośrednio pojawia się w akcji powieści widać, że idealnie wprowadził w życie swoje poglądy.
Jako przywódca bandy tysiąconogów realizuje zakrojony na wielką skalę plan wyłudzania od bogatych i naiwnych ludzi sporych sum pieniędzy dla uwolnienia papieża, rzekomo uwięzionego w lochach Watykanu przez masonerię. Jego narzędziem szybko staje się Amadeusz ➞ Fleurissoire, a po za- mordowaniu go przez Lafcadia bezskutecznie próbuje zmusić dawnego kolegę do współpracy.
Cały misterny plan zawala się jednak, gdy jego kochanka, Karola ➞ Venitequa, żywiąca do Amadeusza uczucia opiekuńcze, oskarża go o zabójstwo Fleurissoire’a. Wściekły o złożony przez nią na policji donos Protos dusi Karolę niemal na oczach stróżów prawa i zostaje natychmiast aresztowany za obie zbrodnie.