Bohater dramatu Stefana Żeromskiego Uciekła mi przepióreczka.
Docent fizyki. Nieformalny lider grupy naukowców organizujących wakacyjne kursy dla wiejskich nauczycieli. Idealista, doskonały organizator, potrafił wzbudzić entuzjazm zarówno w słuchaczach, jak i w swoich współpracownikach. Otrzymuje od księżniczki Celiny Sieniawianki XIV- wieczny zamek Porębiany, który kobieta zobowiązuje się odrestaurować.
Docent chce to miejsce zaadaptować na potrzeby wakacyjnych kursów. Podczas wizyty na zamku zostaje wezwany przez Dorotę, żonę tamtejszego nauczyciela Smugonia. Okazuje się, że kobieta jest w nim zakochana i chce opuścić dla niego męża. Przełęcki daje jej do zrozumienia, że też coś do niej czuje. Jednak po rozmowie ze Smugoniem uświadamia sobie, jaką krzywdę wyrządziłby rodzinie Doroty, jej dziecku i mężowi, gdyby pozwolił jej ze sobą odejść.
Celowo zniechęca do siebie kobietę, mówi, że lubi alkohol i przyjęcia, że jej syn będzie mu przeszkadzał. Całuje Dorotę, ale jej to wcale się nie podoba, w jej oczach przestał być idealistą, którego pokochała. Wreszcie docent stwierdza, że darowanie mu zamku to dziecinada i odwołuje się do plotek o zauroczeniu księżniczki jego osobą. Wszyscy są zbulwersowani jego wypowiedziami, zwłaszcza kiedy stwierdza, że Smugoń to płytki karierowicz. Księżniczka postanawia cofnąć darowiznę i oddać zamek naukowcom z pominięciem Przełęckiego, który postanawia wyjechać i tym samym zrezygnować z pracy przy projekcie kursów i z kobiety, którą darzył uczuciem.
Osiągnął cel - zniechęcił do siebie Dorotę i uratował jej małżeństwo, sam jednakże pozostał ze złamanym sercem. W końcowej scenie mówi do Smugonia: Pójdę teraz stąd i oko wasze już mnie nie zobaczy. Ale wasan pamiętaj! Masz tu teraz za siebie i za mnie robić, com ja zaczął. Tak robić, jakem zaczął. Za dwu masz robić. [...] Chociaż mnie tu nie będzie, będę patrzał na pańską pracę. A jeślibyś ustał albo psuł, o niewiadomej godzinie przyjdę i zabiorę tę kobietę jak swoją.