Postać historyczna (żył w latach 1620-69), bohater powieści Henryka Sienkiewicza Potop, należącej do cyklu powieściowego zwanego Trylogią.
Książę, koniuszy litewski, stryjeczny brat Janusza Radziwiłła. Jako generał gwardii królewskiej dowodził wojskami obcego autoramentu pod Beresteczkiem, brał udział w wyprawie żwanieckiej. Sprzymierzywszy się z Karolem X Gustawem, po wkroczeniu wojsk szwedzkich na Litwę podpisał układ w Kiejdanach, zrywający unię polską-litewską, w którym poddał Litwę Szwecji.
Znany z umiejętności szermierczych i zamiłowania do cudzoziemskiego stroju. Cynik, w czasie rozmowy z Andrzejem Kmicicem określa Rzeczpospolitą jako sukno, z którego Radziwiłłowie usiłują wyrwać kawałek dla siebie, co wywołuje w Kmiciu oburzenie i przyczynia się do jego przemiany. Uszedłszy z rąk Kmiecica, powraca do Kiejdan i zaczyna adorować jego narzeczoną - Oleńkę Billewiczównę, którą następnie uwozi do pałacu w Taurogach.
Po zdobyciu Warszawy stacjonuje w Serocku, odpierając ataki wojsk polskich na Prusy Książęce i Litwę. Wreszcie w bitwie pod Prostkami, pobity przez hetmana Gosiewskiego, wpada w ręce Kmicica i zostaje oddany pod osąd publiczny jako zdrajca ojczyzny. W Panu Wołodyjowskim powraca jako kandydat do tronu polskiego, przybyły do Warszawy na sejm konwokacyjny, lecz w wyniku interwencji Zagłoby rezygnuje ze starań o koronę. W ekranizacji Potop w reżyserii Jerzego Hoffmana (1974) w roli Bogusława Radziwiłła wystąpił Leszek Teleszyński.