Bohater komedii Aleksandra Fredry Zemsta.
Rejent, za sprawą złego losu i prawa dziedzictwa, jest obok Cześnika Raptusiewicza współwłaścicielem zamku, w którym chciałby być jedynym panem. Na wszelkie sposoby stara się uprzykrzyć życie Cześnikowi, który nie pozostaje mu dłużny. Zorientowawszy się, że Raptusiewicz może poprawić swoją pozycję przez małżeństwo z Podstoliną odkrywa, iż zamożną wdowę łączyły kiedyś czułe związki z jego synem Wacławem.
Jak zawsze skryty za maską grzeczności, pokrętnie posługujący się prawem, Rejent najpierw zastrasza Papkina, człowieka Cześnika, potem zawiera umowę z Podstoliną, która oczywiście wolałaby zostać żoną młodego syna Milczka niż podstarzałego Raptusiewicza. Rejenta nic nie obchodzi opór syna przed tym związkiem. Równocześnie zabawy dostarcza mu awantura wywołana jego próbą naprawienia muru, rozdzielającego obie części zamku (wiadomo, jaka część zamku do kogo należy - ale czyj jest mur graniczny?).
Wszystkie jego wymyślne plany biorą jednak w łeb, gdy okazuje się, że Wacław poślubił Klarę, wychowankę Cześnika. Podstolinie musi wypłacić odszkodowanie za niewypełnioną obietnice małżeństwa, z Raptusiewiczem nie może pojedynkować się, wkroczywszy nagle na wesele własnego syna. Ostatecznie jednak gotów jest podać rękę do zgody, gdy okazuje się, że Cześnik również oszukał się własnymi matactwami, a Klara jest spadkobierczynią wielkiego majątku.
W ekranizacji Zemsty reżyserowanej przez Andrzeja Wajdę (2002 r.) rolę Rejenta powierzono Andrzejowi Sewerynowi. We wcześniejszej (1957 r.) Antoniego Bohdziewicza kreował ją Jacek Woszczerowicz.