Postać prawdopodobnie historyczna, bohater szeregu utworów literackich (łącznie ok. 750 pozycji wraz z pracami historycznymi), m.in. główny bohater powieści Howar- da Pyle Wesołe Przygody Robin Hooda czy Tadeusza Kraszewskiego Robin Hood, oraz postać drugoplanowa w innych, np. w powieści Waltera Scotta Ivanhoe.
Banita zamieszkujący las Sherwood i udaremniający niecne uczynki szeryfa z Nottingham, odbierający bogatym i rozdający biednym. Jego towarzysze to m.in. braciszek Tuck, Mały John, Szkarłatny Will, David z Doucaster. Opowieści o Robin Hoodzie były w Anglii niezwykle popularne. Ich mnogość sprawia, że w chwili obecnej niemożliwe jest oddzielenie prawdy od fikcji. Często, poszczególne elementy legendy nawzajem się wykluczają. Zgodnie z tradycją Robin Hood wraz z grupą kompanów miał uprawiać swój proceder za panowania Ryszarda Lwie Serce lub jego następcy, Jana bez Ziemi.
Z drugiej wszakże strony jednym z jego towarzyszy miał być braciszek Tuck - wg legendy franciszkanin. Tymczasem bracia zakonu św. Franciszka przybyli do Anglii dopiero w roku 1224, a więc już po śmierci Jana bez Ziemi. Z drugiej strony należy jednak przypomnieć, że przełom XII i XIII wieku był w Anglii okresem niespokojnym. Długa nieobecność króla, samowola możnych, rywalizacja o tron (która rozpoczęła się jeszcze za życia Ryszarda) oraz stale rosnący ucisk podatkowy sprawiały, że opisane w legendach wydarzenia (lub przynajmniej część z nich) mogły rzeczywiście mieć miejsce.
Być może jedynym historycznym śladem życia Robin Hooda jest pochodząca z 1230 roku informacja o skonfiskowaniu przez szeryfa w hrabstwie Yorkshire ruchomości należących do wyjętego spod prawa Robina. Wartość zajętych dóbr wynosiła 32 szylingi i 6 pensów. Zgodnie z legendą Robin Hood i jego towarzysze mieli być znakomitymi łucznikami. Długi łuk (long bow), jakiego od XIII stulecia powszechnie używano w Anglii, był w ręku doświadczonego łucznika niezwykle groźną bronią.
Wypuszczona z niego strzała przebijała powszechnie stosowane wówczas zbroje z odległości ponad 100 metrów! Angielscy łucznicy cieszyli się wyjątkowo dobrą sławą, podobno najsprawniejsi z nich trafiali w cel oddalony o ponad 300 metrów i mogli wystrzelić nawet pięć strzał na minutę. Łuk, wykonywany z powszechnie dostępnego w Anglii drewna cisowego, wiązowego, jesionowego lub orzechowego, był w porównaniu z mieczem i resztą kosztownego ekwipunku rycerskiego bronią tanią i dostępną nawet dla przedstawicieli uboższych warstw ówczesnego społeczeństwa. Dlatego też mogli się nim posługiwać towarzysze Robin Hooda.