Postać z Innego świata Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Inżynier, komunista, Polak urodzony w Grodnie; przyjaciel narratora, budzący w nim sympatię swoją wewnętrzną prawością, fanatyczną solidarnością w pożyciu więziennym i inteligencją ostrą jak brzytwa. Wiara w komunizm w wydaniu Lenina (był towarzyszem jego młodzieńczych lat) i Dzierżyńskiego - nadaje sens jego życiu. Stalina nienawidzi. Jego syn został aresztowany w 1937 roku, on sam przed aresztowaniem zajmował jakieś wysokie stanowisko w hierarchii partyjnej.
Bałwochwalczo wierząc w rozum, uważał za słuszne wszystko, co dawało się logicznie wytłumaczyć - nieraz dochodził wręcz do wniosku, że czystki, których sam padł ofiarą, były logiczną konkluzją niezbitych założeń dialektycznych rewolucji październikowej. Swój pobyt w obozie kończy w "trupiarni" - baraku, do którego kierowano więźniów niezdolnych do pracy przed ostatecznym skreśleniem z listy żywych.
Dotkliwość pobytu w "trupiarni" polegała na tym, że przymusowa bezczynność potęgowała mękę głodu. Sadowski, daleki od popisów dialektycznych, staje się żebrakiem w tym stadium głodu, kiedy gorących zlewków z kotła nie może już donieść do baraku, tylko wypija natychmiast, parząc sobie usta. W końcu popada w szaleństwo.