Postać biblijna.
Syn Kisza, z pokolenia Beniamina, dzielny wojownik, który wzrostem przewyższał cały lud o głowę, pierwszy władca Izraela noszący tytuł króla. Barwna scena wyboru na króla ukazuje Saula, który szukając na polecenie ojca zaginionych oślic trafia do proroka Samuela. Ten ogłasza mu wybór Boży i dokonuje namaszczenia. Poza Biblią nie ma żadnych świadectw o istnieniu i panowaniu króla o imieniu Saul. Saul jest w Biblii postacią kontrowersyjną.
Z jednej strony to wybraniec Boży, z drugiej - apodyktyczny i niezrównoważony przywódca, który nie jest w stanie właściwie wypełniać swej funkcji króla. Zapada w stany depresji, usiłuje wielokrotnie zabić swego następcę na tronie, Dawida, postępuje wbrew Bogu. Dlatego zostaje przez Boga odrzucony i ginie razem ze swym synem Jonatanem w starciu z Filistynami.
Przed tą ostatnią bitwą, wobec faktu, że Bóg mu nie odpowiada, udaje się do wróżki z Endor (mimo zakazu stosowania wróżb w Izraelu) i nakazuje jej wywołać ducha nieżyjącego już wówczas Samuela. Przywołany prorok ostatni raz karci króla i zapowiada klęskę.