Bohaterka powieści Henry’ego Jamesa Dom na placu Waszyngtona.
Catherine mieszka z ojcem, szanowanym lekarzem, i ciotką w okazałym domu na nowojorskim placu Waszyngtona. Jej matka i doskonale zapowiadający się brat zmarli przed laty. Catherine jest poniekąd rozczarowaniem dla ojca: urodę ma raczej przeciętną, nie grzeszy inteligencją. Z natury jest osobą ciepłą i serdeczną, takoż nieco łatwowierną. Jej naiwność zostaje wykorzystana przez Morrisa Townsenda, którego bohaterka spotyka na przyjęciu i w którym zakochuje się bez pamięci. Wkrótce postanawiają się pobrać, czemu gwałtownie sprzeciwia się ojciec Catherine, słusznie podejrzewając, że Morrisowi zależy tylko na pieniądzach.
Doktor Sloper kładzie kres fanaberiom córki i zabiera ją w roczną podróż do Europy. Catherine nie zapomina o ukochanym; spotyka się z nim wkrótce po powrocie do Nowego Jorku. Morris jednak zrywa znajomość, usłyszawszy, że nie dostanie ona żadnych pieniędzy, jeśli go poślubi. Catherine osiąga wiek dojrzały w panieństwie. Morris po latach raz jeszcze pojawia się w jej życiu; nie jest już tak przystojny jak dawniej, ale wciąż potrafi być czarujący. Bohaterka nie ulega jednak jego urokowi i tym razem to ona ucina sprawę. Dom na placu Waszyngtona był dwukrotnie przenoszony na ekran: w 1949 roku William Wyler nakręcił film pt. Dziedziczka, obsadzając w roli Catherine Olivię de Havilland, a w 1997 Agnieszka Holland zrealizowała adaptację powieści z Jennifer Jason Leigh w roli głównej.