Bohater ostatniej, niedokończonej powieści Francisa Scotta Fitzgeralda Ostatni z wielkich.
Hollywood, lata 30. XX w. Stahr jest producentem filmowym, bez reszty poświęca się pracy, zwłaszcza odkąd zmarła jego żona. Znany jest z dyscypliny, jakiej wymaga od współpracowników oraz z przychylności dla nowatorskich rozwiązań w kinie. Pewnego dnia Hollywood nawiedza trzęsienie ziemi, w wyniku którego studio Stahra zostaje zalane.
W takich niecodziennych okolicznościach bohater widzi kobietę do złudzenia przypominającą jego zmarłą żonę. Zaczyna wypytywać o nią znajomych, wreszcie przypadkowo spotyka ją na jakimś przyjęciu. Mają przelotny romans, ale Kathleen, bo takie ma imię, wkrótce opuszcza Stahra, wyznawszy, że jest zaręczona. Odrzucony przez Kathleen, Stahr poślubia córkę wpływowego producenta, Cecylię Brady. Tak jak inne książki Fitzgeralda, Ostatni z wielkich pokazuje ułudę mitu sukcesu.
Stahrowi powiodło się w życiu, przynajmniej w sensie statusu, jaki osiągnął. Zajmuje eksponowane stanowisko w przemyśle filmowym, posiada duże wpływy w Hollywood; zapewne mógłby folgować przeróżnym zachciankom, ale pochłonięty pracą nie ma na to czasu. Praca pozwala mu zapomnieć o ubogim - lub nieudanym - życiu emocjonalnym. Jako że nie może być z kobietą, w której się zakochał, (bo przypominała mu zmarłą żonę), bez większego namysłu poślubia inną, mimo że czuje do niej najwyżej sympatię. Symbolem wewnętrznego stanu bohatera jest jego niedokończony - dlatego bezużyteczny - dom na plaży w pięknej okolicy. W 1976 roku powieść została sfilmowana przez Elię Kazana z Robertem De Niro w roli głównej.