Jeden z bohaterów powieści Rogera Martina du Gard Rodzina Thibault.
Starszy syn Oskara Thibault (człowieka oschłego, wyznawcy rygorystycznego katolicyzmu, o mieszczańskiej mentalności, przepełnionego pragnieniem posiadania), żywiący do ojca niechętny stosunek, za to gorąco kochający młodszego brata, Jakuba Thibault. Antoni, prowadzący w Paryżu praktykę lekarską i mieszkający samodzielnie, uwalnia - wbrew woli ojca - Jakuba z domu poprawczego i otacza go opieką.
Pomimo kryzysu, jaki powoduje jego uczucie do pięknej awanturnicy oraz nagłe zniknięcie z Paryża Jakuba (teraz już studenta elitarnej uczelni), Antoni buduje swój prestiż lekarza z powołania. Po upływie kilku lat odnajduje Jakuba i przywozi go ze Szwajcarii do Paryża. Ich ojciec jest umierający. Jednak stosunki między nim a synami poprawiają się: chory starzec powoli uczy się wobec nich tolerancji.
W końcu Oskar Thibault umiera, a śmierć jego zapewne przyspieszył mocny zastrzyk przeciwbólowy wykonany przez Antoniego na prośbę Jakuba. Po wybuchu I wojny światowej Antoni zgłasza się na front i zostaje ciężko zatruty gazami bojowymi. W czasie krótkotrwałego pobytu w Paryżu spotyka przybraną siostrę Gizę, a za jej sprawą odwiedza Jenny de Fontain, narzeczoną Jakuba, który zginął w czasie wojny.
Okazuje się, że Jenny, Giza i inni dawni przyjaciele prowadzą szpital dla inwalidów wojennych. Najważniejsze jest jednak to, że jest wśród nich mały Jan Paweł de Fontain, nieślubny syn Jakuba i Jenny, o którego istnieniu ojciec nie zdążył się dowiedzieć. Natchniony optymizmem przez urok i żywotność dziecka Antoni dedykuje mu pisane przed nieuchronną śmiercią dzienniki; samą śmierć przyspiesza samobójstwem tuż po zawieszeniu broni.
W miniserialu reżyserii J.D. Verhaeghe z 2003 r. postać Antoniego odtwarzał Jean Pierre Lovit.