Główny bohater, a częściowo także narrator powieści Michela Tourniera Król Olch.
Jako dziecko opóźnione w rozwoju fizycznym Abel został oddany do szkoły z internatem, której patronem był święty Krzysztof (obraz potężnego mężczyzny noszące- go w ramionach malca na zawsze zdominował jego wyobraźnię). Pobyt w tej instytucji przetrwał tylko dzięki opiece Nestora. Po latach Abel wyrasta na górującego nad innymi wzrostem i siłą człowieka i pracuje w Paryżu jako mechanik samochodowy.
Zamknięty w sobie, pozornie ociężały umysłowo, ma kłopoty z nawiązywaniem kontaktów, a zainteresowanie dziećmi, wyraźnie zabarwione zmysłowością, kończy się oskarżeniem o gwałt na nieletniej. Od surowej kary ratuje go wybuch II wojny światowej. Tiffauges zostaje wcielony do oddziałów łączności, gdzie z nadzwyczajnym talentem opiekuje się gołębiami pocztowymi. Trzy najpiękniejsze okazy bezprawnie rekwiruje właścicielce, by mieć radość czuwania nad nimi.
Ale kampania 1940 r. zostaje przegrana, gołębie zjadają jego towarzysze broni, a on sam - z mocnym postanowieniem, że nigdy nie wróci do Francji - trafia do niemieckiej niewoli. Jako jeniec pracuje w gospodarstwie rolnym, gdzie wkrótce zostaje odkryta jego umiejętność zdobywania zaufania zwierząt. Przeniesiony do Prus Wschodnich, do majątku Göringa, z czasem staje się pomocnikiem wielkiego łowczego III Rzeszy.
Jednak bezsens krwawych jatek, nazywanych przez Göringa polowaniami, budzi wstręt Tiffaugesa. Jego marzeniem jest dostanie się do zamku Kaltenborn, w którym mieści się szkoła wojskowa dla nastoletnich chłopców. Abel osiąga swój cel i wkrótce zaczyna pełnić ważną rolę w tej instytucji. Wobec oporu rodziców, zdających sobie sprawę ze zbliżającej się klęski "odwiecznej Rzeszy", Tiffauges porywa kandydatów na jungmannów z ich domów rodzinnych.
Przemierzając okolicę na wielkim, siwym koniu i w otoczeniu sfory psów, staje się odpowiednikiem znanego z ballady Goethego Króla Olch. Jego największym osiągnięciem jest sprowadzenie do szkoły Hajo, Haro i Lothara. Kiedy jednak klęska nazistów staje się faktem, dowódcy kadetów potajemnie znikają z zamku, a Abel zostaje jedynym panem czterystu podporządkowanych mu chłopców.
Szczęście płynące z nagłego spełnienia skrywanych marzeń i fantazji nie trwa jednak długo: Tiffauges znajduje umierające, żydowskie dziecko, Efraima, i pielęgnując je w tajemnicy, poznaje losy dzieci w Oświęcimiu. Ze zgrozą odkrywa, że jego (jak mu się dotąd wydawało płynące z mistycznej zgoła miłości) praktyki wykazują bliźniaczy związek z codziennością obozu koncentracyjnego.
Tragedia dopełnia się, gdy młodzi wychowankowie SS postanawiają stawić zbrojny opór zajmującym Kaltenborn Rosjanom i giną w bezsensownej, sprowokowanej przez siebie rzezi. Abel próbuje uratować Efraima. Niczym święty Krzysztof unosi go w ramionach przez bagna, ale czuje, że temu ciężarowi nie podoła.
W świetnej ekranizacji powieści, reżyserowanej przez Völkera Schlöndorffa (1996 r.) rolę Abla kreował John Malkovich.