Bohaterka noweli Henryka Sienkiewicza Za chlebem.
Córka Wawrzona Toporka, która wraz z ojcem opuszcza wieś Lipińce w Poznańskiem i udaje się do Ameryki. Opuszczając wieś, rozstaje się z ukochanym Jaśkiem Smolakiem. Na statku przeżywa burzę morską. Po przybyciu do Ameryki przymiera głodem. Usiłuje znaleźć pracę, zatrudnia się w zajeździe do zmywania garnków i zamiatania, lecz ze względu na nieznajomość angielskiego nie rozumie poleceń pracodawców i po dwóch dniach zostaje zwolniona.
Utraciwszy mieszkanie, w towarzystwie ojca udaje się do portu, na pomosty. W nocy zostaje napadnięta przez ojca, który w przypływie rozpaczy usiłuje utopić córkę i siebie. Za sprawą Polaka, Złotopolskiego, wraz z ojcem wyjeżdża do osady w Arkansas. Wspomaga ojca zatrudnionego przy karczowaniu lasu. Nie potrafi zapomnieć o Jaśku, odrzuca zaloty adoratorów. W czasie powodzi traci ojca, potem ogląda śmierć adoratora i opiekuna, myśliwego Czarnego Orlika, który usiłując sprowadzić pomoc ginie w odmętach rzeki.
Osierocona i pozbawiona środków do życia trafia do szpitala. Po powrocie do zdrowia usiłuje odnaleźć pana Złotopolskiego, który, jak się okazuje, już nie żyje. Pod wpływem przeżyć psychicznych zaczyna zdradzać objawy szaleństwa. Zamieszkuje w porcie. Żyje z jałmużny, w malignie wyglądając statku, na którym do Ameryki przypłynie Jasiek. Po jakimś czasie jej ciało zostaje wyłowione z morza.