Postać z kilku powieści Kurta Vonneguta, gdzie pojawia się jako alter ego autora; książki, w których obecny jest Trout – czasem jako postać główna, czasem jako bohater drugiego czy wręcz trzeciego planu – to: Niech pana Bóg błogosławi, panie Rosewater, Rzeźnia numer pięć, Śniadanie mistrzów, Recydywista, Galapagos i Trzęsienie czasu.
Vonnegut pokazuje Trouta w różnych etapach jego pisarskiej kariery, podając w kolejnych książkach różniące się informacje o nim, na przykład o dacie jego urodzin i śmierci. Główny dylemat Trouta to pisarskie niespełnienie; jest on co najwyżej drugorzędnym pisarzem science fiction, drukującym teksty w pisemkach najniższych lotów.
Zarazem jednak Trout bywa uważany za autora dla wtajemniczonych i ma grono - acz bardzo wąskie - prawdziwych fanów, którzy pojedynczo ujawniają się w książkach. Kreując Trouta Vonnegut demitologizuje postać pisarza. Kilgore Trout to wdzięczny przykład postmodernistycznego autotematyzmu, czyli metod eksponowania komplikacji związanych z aktem pisania.