Bohater powieści historycznej Pan Wołodyjowski, wchodzącej w skład cyklu powieściowego zwanego Trylogią.
Syn wodza tatarskiego Tuhaj-beja, noszący na piersiach znak rodu: wytatuowane dwie sine ryby. Dowódca Lipków w służbie hetmana Sobieskiego, podkomendny Wołodyjowskiego. W dzieciństwie został porwany przez Nienaszyńca, usiłującego odbić z niewoli tatarskiej siostrę Halszkę. Jeszcze jako dziecko dostał się pod opiekę starego Nowowiejskiego. Po chłoście za romans z Ewką Nowowiejską uciekł z domu i poprzysiągł Nowowiejskiemu zemstę.
Przybrał nazwisko Mellechowicz i rozpoczął służbę wojskową jako dowódca Tatarów litewskich na usługach Rzeczypospolitej. Dostawszy się pod rozkazy Wołodyjowskiego, zakochuje się w jego żonie, Baśce. Proponuje Sobieskiemu akcję przeciągnięcia na stronę polską sił tatarskich. Gdy plan ten zostaje odrzucony przez hetmana, decyduje się na bunt. Pod Raszkowem usiłuje porwać Baśkę, lecz próba kończy się fiaskiem: Basia strzela do napastnika i ucieka.
W odwecie Tuhaj-bejowicz pali Raszkówi i mści się na Nowowiejskich: zarzyna starego Nowowiejskiego, Ewkę oddaje jako nałożnicę Adurowiczowi, hańbi Zosię Boską, narzeczoną Adama Nowowiejskiego. Zdradza Rzeczpospolitą i przechodzi na stronę turecką. Zostaje murzą i dowódcą sił lipkowskich, udających się pod Kamieniec. Pojmany przez młodego Nowowiejskiego, zostaje odstawiony do Raszkowa i poddany torturom - wachmistrz Zydor Luśnia nawleka Azję na pal, pozbawia jedynego oka i podpala.
W filmie Pan Wołodyjowski w reżyserii Jerzego Hoffmana (1969) w roli Azji Tuhaj-bejowicza wystąpił Daniel Olbrychski.