Bohaterka opowiadania Edgara Allana Poe Zagłada Domu Usherów, również Upadek Domu Usherów.
Piękna Madeline, która mieszka z bratem, Roderickiem, w tytułowym Domu Usherów, cierpi na tajemniczą chorobę, objawiającą się podatnością na katalepsję i skrajnym osłabieniem organizmu. Od razu zwraca uwagę narratora, świeżo przybyłego przyjaciela jej brata, swoją urodą i przedziwnym zachowaniem, jak gdyby była nieobecna. Można wątpić, czy Madeline jest istotą z krwi i kości i czy ma jakiś kontakt ze światem fizycznym. Porusza się po pokojach niczym zjawa, raczej unosząc się lekko w powietrzu niż stąpając po ziemi. Nie okazuje żadnego zainteresowania gościem. Po ataku katalepsji zostaje pochowana przez brata w rodzinnym grobowcu, z którego w końcu się wyzwala - najprawdopodobniej jest już wtedy martwa - i staje w zakrwawionych szatach przed bratem, by wymierzyć mu ostateczną karę.
Madeline Usher stanowi charakterystyczny przykład bohaterki wykreowanej przez Edgara Allana Poe - to piękna kobieta, trawiona nieznaną chorobą, wywołuje zachwyt mężczyzn, ale jest dla nich niedostępna, a zarazem zdana na ich łaskę. Jako istota, z której życie dosłownie uchodzi, jawi się jako coś na kształt pięknego przedmiotu, ze wszech miar godnego podziwu. Jednocześnie posiada jakąś ogromną siłę, która ujawnia się już po śmierci bohaterki, w chwili, gdy powraca ona do świata żywych i mści się na bracie. Podobne bohaterki znajdziemy w kilku innych znanych opowiadaniach Poego, takich jak Berenika, Morella i Ligeja. W słynnym eseju pt. Filozofia kompozycji Poe napisał, że najlepszym tematem dla poezji jest śmierć pięknej kobiety. Jego opowiadania pokazują, iż zasada ta równie dobrze sprawdza się w prozie.