Postać dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicz Matka.
Syn Janiny ➞ Węgorzewskiej i Wojciecha, przystojny brunet, lat 30. Według matki jest podobny do ojca: Jesteście zupełnie podobni we wszystkim - zupełnie jak w "Upiorach" Ibsena [...] Podły wampir [...] Wdał się w ojca. Bez skrupułów wykorzystuje poświęcenie matki w imię wyższych ideałów - jego celem jest stworzenie genialnego dzieła i działalność na rzecz ocalenia ludzkości. Jest szpiegiem i alfonsem, jak sam o sobie mówi: Prorok może być dziś świnią - to jest przykre, ale to fakt. Żeni się z Zofią Plejtus i nakłania ją do prostytucji. Jednocześnie pozwala utrzymywać się swej kochance Lucynie Beer.
Gdy umiera matka (zgnębiona odkryciem prawdy o poczynaniach syna), stwierdza, że zabiła ją zbyt duża dawka kokainy. Jego idea jednak zdobywa popularność. O jej spełnieniu dowiaduje się od matki - powracającej umarłej. Na koniec ginie jako ofiara małego samosądu w imieniu mdłej demokracji, dokonanego przez teatralnych maszynistów, którzy duszą Leona i wpychają do skierowanej ku zapadni rury maszyny do wysysania do reszty trupów niedossanych przez jedynaków matek.