Tytułowy bohater sielanki Kazimierza Brodzińskiego Wiesław.
Wiesław jest młodzieńcem, który w dzieciństwie stracił oboje rodziców. Został wychowany w podkrakowskiej wsi przez chłopską rodzinę, Stanisława i Bronisławy, którzy mają młodszą od niego córkę, Bronikę. Ich starsza córka zaginęła przed laty w czasie wojny, czyli podczas powstania kościuszkowskiego. Wiesław ma wiele zalet i parę drobnych wad, które są właściwe dla wieku młodzieńczego: Choć pracowity, choć posłuszny w domu, Bywał i Wiesław szpakiem po kryjomu: Zajechać drogę, choćby wojewodzie, Rej nad muzyką prowadzić w gospodzie, Z karczmy rozpędzać cesarskie wojaki, Wyśmiać wędrownym góralom chodaki - Toć były dotąd jego obyczaje.
Stanisław przeznacza Bronikę na żonę dla Wiesława i wysyła go po zakupy gospodarskie, a także podarunek dla swojej przyszłej żony. Podczas tej podróży Wiesław trafia na wiejskie wesele, gdzie poznaje piękną druhnę Halinę. Zakochuje się w niej, z czego zwierza się swoim przybranym rodzicom. Stanisława zasmuca ta nowina, jednak nie chce on niszczyć szczęścia swego przybranego syna i rezygnuje z własnych planów, wysyłając go w konkury do Haliny ze swoim mądrym sąsiadem Janem.
Podczas wizyty w jej domu okazuje się, że dziewczyna jest sierotą, wychowaną prze ubogą wdowę, która znalazła dziewczynkę podczas wspomnianej już wojny. Jan zachęca wdowę, aby z nim i Wiesławem pojechała do domu przyszłych teściów dziewczyny. Podczas podróży Halina poznaje okolicę i rodzinny dom, a także swoich prawdziwych rodziców, którymi okazują się Stanisław i Bronisława. Zakończenie Wiesława obfituje w łzy szczęścia i radości - rodziców, którzy odzyskali córkę, Broni- ki, która zyskała siostrę i pary zakochanych, którzy mogą bez żadnych prze- szkód się pobrać.