Jan (1860-1926)
poeta, dramaturg, krytyk, tłumacz; syn ubogiego chłopa analfabety; po otrzymaniu matury w Poznaniu (1884) studiował w Lipsku i Wrocławiu; w okresie studenckim zbliżony do socjalistów; 1887 skazany na 6 miesięcy więzienia za przynależność do organizacji konspiracyjnej; od 1889 we Lwowie; 1909 objął specjalnie utworzoną katedrę komparatystyki literackiej na uniw. lwowskim; jego rektor (1921-22); od 1894 czł. Ligi Narodowej, 1914 brał udział w interwencji na rzecz uwolnienia Lenina, internowanego w Nowym Targu; w okresie I woj. świat. związany z Nar. Demokracją; 1920 (z S. Żeromskim i W. Kozickim) uczestniczył w akcji plebiscytowej na Warmii i Mazurach; od 1924 stale przebywał w willi na Harendzie w Poroninie (obecnie Muzeum K.). K. debiutował 1882 w (dzięki poparciu J.I. Kraszewskiego); pobyt w Niemczech rozpoczął naturalistyczny okres w jego twórczości, z przewagą tematyki chłopskiej (cykle wierszy: Obrazki natury, Z chałupy, tom gawęd Z chłopskiego zagonu), poemat Chrystus (1890-92) rozpoczyna przełom modernistyczny w poezji K., konsekwentnie rozwijany w tomach: Miłość, Krzak dzikiej róży; ekspresjonistyczne stadium modernizmu reprezentują gł. zbiory hymnów: Ginącemu światu i Salve Regina (1902, należą do najwcześniejszych w liryce eur. w pełni wykształconych dzieł ekspresjonistycznych); nowatorstwo wersyfikacyjne, wizyjne obrazy, problematyka filoz. każą zaliczyć Hymny do najważniejszych osiągnięć K. Kolejne tomy nawiązywały do ballad lud., a tonem dominującym stała się pogodna akceptacja świata prostych ludzi (górale podhalańscy), franciszkanizm, kat. personalizm: Chwile, Księga ubogich, Mój świat, dramat Marchołt gruby a sprośny nawiązujący do tradycji średniowiecznego moralitetu. K. był też autorem ogromnej ilości wartościowych przekładów: z greki (Ajschylos, Eurypides), j. ang. (W. Szekspir, Ch. Marlowe, G.G. Byron, P.B. Shelley, J. Keats, A.Ch. Swinburne, O. Wilde), niem. (J.W. Goethe, F. Schiller, H. von Hofmannsthal, G. Hauptmann, H. Sudermann, P. Rosegger), franc. (L. de Vauvenargues, A. Bertrand, A. Rimbaud), wł. (G. D'Annunzio), norweskiego (H. Ibsen); tłumacz franc. dramatów Mickiewicza.
LONGFELLOW, PSALM, , , POLSKA. LITERATURA. MŁODA POLSKA, ŽARNOV, TERCYNA, ZAKOPANE, , HARENDA
- KASPROWICZ, Erazm Łukasz (1835-1922)...
- Kasprowicz Jan, (1860-1926)
- Kasprowicz Jan, (1860-1926)