(1873-1940)
powieściopisarz i tłumacz okresu modernizmu, krytyk haseł pozytywistycznych (Fachowiec) i modernistycznej filozofii pol. i eur. bohemy, postulującej służebność wobec sztuki (Próchno); w powieści Ozimina przedstawił budzenie się dążeń niepodległościowych; przeciwnik romantyzmu, próbował rehabilitować wartości oświecenia (Nurt, Diogenes w kontuszu). W gł. dziele Żywe kamienie ukazał niebezpieczeństwa grożące wartościom moralnym w epoce wielkich zmian; tłum. Nietzschego, Ibsena, Hamsuna, Stendhala; laureat państwowej nagrody literackiej.
DEKADENTYZM, , POLSKA. LITERATURA. MŁODA POLSKA, POLSKA. LITERATURA. 1918-39, SYMBOLIZM, DEDECIUS Karl,
- Berent Wacław, (1873-1940)
- Berent Wacław, (1873-1940)
- WACŁAW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...