de (1707-88)
przyrodnik i filozof franc., czł. franc. Akad. Nauk; autor liczącej 36 tomów Historii naturalnej (następnych 8 dopisali jego uczniowie); zerwał ze stawianiem nauce celów wychowawczych, traktowaniem przyrody jako ładu, przez który promieniuje Boska mądrość; twierdził, że świat stworzony przez Boga działa na mocy niezmiennych praw; jako pierwszy postawił tezę, że Ziemia powstała z części masy oderwanej od Słońca, a następnie uległa stopniowemu ochłodzeniu, przyjmując obecny kształt; wywarł duży wpływ na encyklopedystów; w Polsce przekładany przez S. Staszica.
ENCYKLOPEDYŚCI, LACÉPDE, PALEONTOLOGIA, WIELKA ENCYKLOPEDIA FRANCUSKA, STAËL-HOLSTEIN, DAUBENTON Louis Jean, SORBONA