metoda przeliczania głosów na mandaty w systemach wielopartyjnych. Nazwa pochodzi od nazwiska XIX-wiecznego belgijskiego matematyka V. d'Hondta. Polega na dzieleniu przez kolejne liczby całkowite (tj. 1, 2, 3, 4, 5 itd.) ważnych głosów oddanych
w okręgu wyborczym na poszczególne listy partyjne. Ilorazy ułożone malejąco, dają podstawę do przyznania każdej liście odpowiedniej liczby mandatów.
Tabela ilustruje rozdział mandatów wg m.d'H. w 8 mandatowym okręgu wyborczym, w którym rywalizowały cztery partie, a każda z nich uzyskała następujące liczby głosów; A - 110 tys.; B - 70 tys.; C - 50 tys.; D - 30 tys. Mandaty zdobywają kolejno listy: A - 4 (I, III, V, VIII), B - 2 (II, VI), C - 1 (IV), D - 1 (VII). Jest to więc rozwiązanie korzystne dla dużych partii, bo m.d'H. połączona z klauzulą zaporową eliminuje niektóre partie z procedury podziału mandatów (mniej niż 5% głosów w skali kraju dla partii lub 8% dla koalicji). Jeśli partie C
i D nie zdobyły wymaganego poparcia, ich mandaty przechodzą na partie A - 1
i B - 1. W ten sposób partia A zdobywa 5 mandatów, a B - 4. Metoda stosowana
w Belgii, Austrii, Holandii, Finlandii, Hiszpanii, Portugalii, Niemczech oraz w Polsce od 1993. Zob. też system partyjny.
A B C D
Głosy 110 000 70 000 50 000 30 000
1 110 000 (I) 70 000 (II) 50 000 (IV) 30 000 (VII)
2 55 000 (III) 35 000 (VI) 25 000 15 000
3 36 667 (V) 23 333 16 666 10 000
4 27 500 (VIII) 17 500 12 500 7 500
5 22 000 14 000 10 000 6 000
- HONDTA METODA ROZDZIAŁU MANDATÓW, jedna z metod rozdziału...