(1890-1970)
franc. Mąż stanu, gen., kilkakrotny premier
i prez. Francji. Jego kariera polit. rozpoczęła się w okresie II wojny świat., gdy stanął na czele emigracyjnego Franc. Komitetu Wyzwolenia Nar. oraz po inwazji aliantów - Tymczasowego Rządu Rep. Franc. Był wówczas symbolem oporu antyhitlerowskiego. Premier pierwszego powojennego rządu; w I 1946 ustąpił nie mogąc zaakceptować słabości parlamentarnego systemu Francji, opanowanego przez walki międzypartyjne. Powrócił do władzy w 1958 i wykorzystując kryzys związany z walką o niepodległość Algierii zażądał specjalnych pełnomocnictw, które umożliwiły mu zmianę konstytucji i powołanie do życia rep. z silną pozycją prez. Funkcję tę objął w 1959 i pełnił do 1969, kiedy ustąpił pod pretekstem przegranej w referendum, w rzeczywistości zaś w obliczu rosnących podziałów wśród tzw. gaullistów. Okres jego rządów przyniósł Francji wzrost pozycji w stosunkach międzynar. oraz wewn. konsolidację. Ostatecznie rozwiązał problem kolonialny Francji, nadając wolność koloniom w Afryce. Zainicjował wraz z K. Adenauerem współpracę z RFN, rozwijając proces integracji eur. Był zdecydowanym przeciwnikiem atlantyckiej opcji w budowie Europy, opowiadał się za Europą Ojczyzn, niezależną od wpływów Stanów Zjedn. i sięgającą po Ural. G. starał się umocnić mocarstwową pozycję Francji również poprzez rozwijanie stosunków z ZSRR i Europą Wsch. oraz Chinami. Jego rolę w historii powojennej Francji można uznać za wyjątkową.
- Gaulle Charles de, (1890-1970)
- CHARLES DE GAULLE, główny port lotn.(...)
- GAULLE Charles André de, (1890-1970)