umowa zawierana między Stolicą Apostolską, reprezentującą Kościół katol. a państwem, regulująca stosunki między władzą świecką a kościelną. Dotyczy przede wszystkim wykonywania władzy duchownej i adm. majątkiem kościelnym. Reguluje kwestie: majątku Kościoła katol., zawierania małżeństw, nauki rel., pochówku na cmentarzach wyznaniowych. Polska podpisała po raz pierwszy konkordat w 1925, który został rozwiązany w 1945 na mocy uchwały stwierdzającej, iż winę ponosi Watykan, ponieważ nie uznał Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej i mianował w czasie wojny niem. administratorów w diecezjach bez zgody władz polskich na emigracji. Konkordat ponownie podpisano w 1993, a po kilkuletnich dyskusjach i kontrowersjach, związanych
z jego społ. i majątkowymi konsekwencjami, ratyfikowany w 1998.