(Republika Czeska)
państwo śródądowe w środkowej Europie; pow. 78,9 tys. km2 , 10,4 mln mieszk. (1995), ze stolica w Pradze. Powstało 1 I 1993 r. w wyniku rozpadu Czechosłowacji. Kraj wyżynno-górski; główne pasma górskie wzdłuż granicy z Polską (Sudety), Niemcami (Rudawy, Szumawa) i Słowacją (fragment Karpat), wnętrze kraju zajmuje rozległa Wyż. Czesko-Morawska. Produkt krajowy brutto 2,5 tys. S/osobę (1995). Kraj wysoko uprzemysłowiony, z dobrze rozwiniętym rolnictwem i dużą rolą sektora usług, od 1989 wprowadzający zasady gospodarkiwolnorynkowej, ale wciąż nie osiągający poziomu rozwoju państw Europy Zachodniej. W rolnictwie dominuje uprawa zbóż, kukurydzy, buraków cukrowych, rzepaku i chmielu, hodowla bydła i trzody chlewnej, rozwiniete jest sadownictwo. Główne gałęzie przemysłu: wydobywczy (węgiel brunatny, kaolin, grafit), maszynowy, środków transportu, włókienniczy i spożywczy, w tym piwowarski. Kraj posiada potencjał dla rozwoju turystyki.