liczba godzin roboczych (w skali dziennej, tygodniowej, miesięcznej lub rocznej), w ciągu których pracownik zobowiązany jest do wykonywania swoich obowiązków; podlega on unormowaniom prawnym specyficznym dla danego kraju, jak również konwencjom międzynarodowym; przepisy te chronią pracownika w zakresie dziennego wymiaru cz.p., długości pracy w szkodliwych warunkach oraz w soboty i dni wolne; wraz z rozwojem przemysłu i ruchu związkowego w ustawodawstwie pracy skracano cz.p. z początkowych 80-90 godz. tygodniowo do 40-48 godz.; w latach 90. pojawiły się postulaty wprowadzenia krótszego tygodnia pracy, co jest związane także z próbami zmniejszania poziomu bezrobocia; najdalej poszła Francja, skracając średni czas pracy do 35 godzin w tygodniu; w pozostałych krajach „piętnastki” w 2003 roku wynosił średnio 40,3 godz. (najw. w W. Brytanii 43,6); równocześnie urlop we Francji trwał 47 dni roboczych, we Włoszech – 44 dni, w Niemczech – 41 dni, w W. Brytanii – 28 dni rocznie.
- KODEKS PRACY, reguluje relacje pomiędzy...
- PRAWO PRACY, ogół norm prawnych...
- STOSUNEK PRACY, , którego podmiotami...