rodzaj pocisku karabinowego, w którego przedniej części umieszczona jest spłonka z rtęcią piorunującą, powodująca wybuch w ciele, albo ze ściętym lub wydrążonym wierzchołkiem, zwiększającym otwory wlotowe (rany) w celu; wyprodukowany w mieście Damdam w Indiach; stosowanie zabronione przez konwencję haską 1899; mimo to używane 1935 przez wojska wł. w Etiopii; ob. stosowane w myślistwie do łowów na dużego zwierza.
miasto w Indiach, Damdam.