Herman, Arminius (ok. 20 p.n.e.-po 19 n.e.)
wódz germańskiego plemienia Cherusków; jako dziecko trafił do Rzymu w charakterze zakładnika, gdzie wychowywał się w otoczeniu cesarza Oktawiana Augusta; w latach 4-6 n.e. służył w wojsku rzymskim, gdzie zyskał stopień trybuna, godność ekwity, a także obywatelstwo rzymskie; dowodził oddziałem posiłkowym w czasie kampanii przyszłego cesarza Tyberiusza w Germanii, potem powrócił do swego plemienia; 7 n.e. zawiązał spisek (jego uczestnikami prócz Cherusków byli Brukterowie i Chattowie), w którego wyniku 9 n.e. zwabił rzymskiego wodza Warusa wraz z 3 legionami w zasadzkę w Lesie Teutoburskim; w bitwie zginęło ok. 20 000 Rzymian, zaś ich wódz popełnił samobójstwo; po zwycięstwie do powstania przyłączyła się znaczna część plemion germańskich; oznaczało to koniec panowania rzymskiego za Renem; A. zginął zamordowany przez współplemieńców.
- REMONSTRANTYZM, arminianizm