(1889-1973)
generał; z wykształcenia inżynier rolnik; od 1912 komendant naczelny Armii Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich; 1914 wstąpił do Legionów Polskich, od 1917 służył w Polskiej Sile Zbrojnej (Polnische Wehrmacht), jesienią 1918 wstąpił do WP. Na początku 1919 przywódca nieudanego puczu wojskowego przeciw rządowi Moraczewskiego. W latach 1924-26 wojewoda nowogródzki; 1939 dowodził Korpusem Ochotniczym Obrony Lwowa, później w konspiracji lwowskiej - współorganizował i dowodził Polską Organizacją Walki o Wolność. Aresztowany przez NKWD, więziony w Związku Sowieckim. Po umowie Sikorski-Majski w dyspozycji Naczelnego Wodza, 1942 objął przewodnictwo Wojskowego Trybunału Orzekającego. Po wojnie pozostał na emigracji, zmarł w angielskim Crawley. Pozostawił Życie moje tak burzliwe? Wspomnienia i dokumenty.