DOMINIKANIE

zakon kaznodziejski, żebrzący; 6,4 tys. członków na świecie; siedziba generalna w Rzymie; zał. w początku XIII w. przez św. Dominika, w celu szerzenia słowem i przykładem zasad ewangelicznych, 1216 zatwierdzony przez papieża; oparty na regule św. Augustyna, prowadzi misje i pracę duszpasterską, akcentuje rolę kształcenia teologicznego: w średniowieczu d. zdobyli bardzo mocne pozycje na wydziałach teologicznych uniwersytetów; wydali wielkich uczonych (Albert Wielki, Tomasz z Akwinu, którego doktryna stanowi podstawę szkoły dominikańskiej), kaznodziejów (G. Savonarola) i pisarzy (Jakub de Voragine, autor ); od 1231 powierzano im urząd inkwizytorów papieskich; prowincja polska została erygowana 1225; obecnie liczy 13 placówek i ok. 300 zakonników; od 1973 wydają miesięcznik i prowadzą oficynę wydawniczą o tej samej nazwie w Poznaniu.

• dominikanie, bracia kaznodzieje, zakon kaznodziejski,...
• Dominikana, (Republika Dominikańska)...
• DOMINIKANA, Dominicana, Republika...