(bud.)
wydłużone, otwarte z jednej strony pomieszczenie; rodzaj ganku, empory, krytego przejścia, biegnącego wzdłuż budynku lub wielkiej sali na pewnej wysokości lub łączącego dwie odrębne części obiektu; g. występowały w architekturze pałacowej w XVII i XVIII w. w postaci długich sal reprezentacyjnych, oświetlonych jednostronnie rzędami dużych okien; mieściły często kolekcje obrazów i rzeźb.