Józef (1884-1952)
aktor; debiut 1904 we Lwowie, od 1905 w Krakowie, od 1912 w Warszawie (Teatr Polski, także Narodowy); jeden z najwyżej cenionych aktorów dwudziestolecia międzywojennego; obdarzony świetnymi warunkami zasłynął w rolach z wielkiego repertuaru: Irydion Z. Krasińskiego, Kordian J. Słowackiego, Gustaw - Konrad w Dziadach A. Mickiewicza, Król Edyp Sofoklesa, Konrad w Wyzwoleniu S. Wyspiańskiego, Król Lear Szekspira; ale tworzył też kreacje komediowe (Rejent w Zemście A. Fredry); w kinie od 1914 jako amant, m.in. z Polą Negri (Uroda życia, Uśmiech losu, Trędowata), a po wprowadzeniu dźwięku: Dziesięciu z Pawiaka, Księżna łowicka, Dzieje grzechu, Strachy, po raz ostatni - Dwie godziny (1946); 1939 zagrał parodystycznie Hitlera w Genewie, osadzony potem przez okupanta na Pawiaku i zmuszony do występów w bojkotowanych przez artystów teatrach; bezpośrednio po wojnie objął funkcję maître d'hôtel w jednej z łódzkich restauracji, lecz wkrótce wrócił na scenę (Zemsta, Wilki w nocy i Porwanie Sabinek); załamany po zgonie w Oświęcimiu syna Mieczysława (też aktora), popadł w alkoholizm, zmarł w zakładzie psychiatrycznym.
- WĘGRZYN, Józef Bronisław (ur.(...)
- WĘGRZYN, Stefan (ur. 1925)
- Węgrzyn Józef, (1884-1952)