(1878-1957)
pisarz niem.; debiutował w kręgu ekspresjonizmu, wykorzystując w literaturze (był lekarzem) zdobycze psychiatrii (Mord na kaczeńcu); po 1933 na emigracji, 1945-53 w RFN, ponownie emigrował, do kraju powrócił na rok przed śmiercią; w najbardziej znanej powieści Berlin Alexanderplatz stworzył panoramę życia w wielkim mieście, stosując technikę narracji zbliżoną do stylistyki J.R. Dos Passosa; zawierające rozrachunek z nazizmem powieści Nie ma pardonu i Hamlet, czyli kres długiej nocy; reportażowa książka Podróż do Polski.
NIEMIECKA LITERATURA, NEUE SACHLICHKEIT
- ALFRED, Wywodzi się z starosaksońskich...