(plast.)
malowanie krajobrazu w otwartej przestrzeni, bezpośrednio z natury (franc. plein-air = pełne powietrze); do XIX w. wykonywano w terenie tylko szkice, obrazy tworzono w pracowni, plenerowe malarstwo zapoczątkowali malarze ang. na pocz. XIX w., później we Francji barbizończycy i impresjoniści.