technika malarska polegająca na malowaniu farbami olejnymi, temperą, tuszem, na odwrocie przezroczystego podobrazia (np. szyby); daje to możliwości uzyskania różnorodnych efektów, czystość kolorów, trwałość; W. znano już w starożytności (zachowały się prace z I w. p.n.e.), stosowano ją w średniowieczu, częsta jest w sztuce ludowej (imitacja witraży).
WITROCHROMIA
Malarstwo polskie